De thuisreis

Maandag, 17 oktober. Excursie Bordeaux.
Het is vannacht begonnen te regenen en het regent nog steeds, helaas, maar onze plannen wijzigen niet. De Mw. van de camping heeft ons geadviseerd om met bus en tram naar het centrum van Bordeaux te gaan, geen verkeersdrukte en geen parkeerproblemen en -kosten. Het is al bijna half tien, paraplu op en we gaan op weg naar de bushalte, we zien echter de remise over het hoofd - dat heb je met bejaarden - en komen bij de bushalte van lijn 10, we vragen nog even aan twee Gotic-meisjes of hier de bushalte is naar Bordeaux. En dus we wachten, tot we in de verte bus 10 voorbij zien rijden.... verkeerd voorgelicht, dus vertrouw nooit een Gotic-meisje (of gaat dat te ver).
De rit met bus begint heel gewoontjes, weinig mensen nog en goede weg maar na een kwartiertje zit de bus tjok vol, voller dan vol. En de straat is vol gaten, de gelede-bus moet rotonde na rotonde maar zien te ronden, wat een gedoe. Dan uitstappen bij Peixotto en verder met tram B. Tram B is ook wel vol maar rijdt een heel stuk beter dan de bus. Uiteindelijk zijn we pas na elf uur in hartje Bordeaux, eerst koffie, bij het café van het Hotel de 4 Zusters - toch Kooistra? We hebben ook een stads-plattegrond gekregen met een soort stadswandeling. Dus, waarom niet, komen we zeker langs de bezienswaardigheden - mooi scrable woord.
Als eerste het monument van de Girondins, dat waren mensen uit de sociale middenklasse die probeerden de belangen voor het land te vergroten, maar ze werden vermoord, jammer..... Het monument is zeker heel bijzonder, nooit zoiets gezien, schitterend. Maar weer verder... Er is daar ook een enorme kermis gaande (nu nog gesloten).
Er staat daar ook een wat vreemd gebouw, in een soort driehoek gebouwd, toch altijd weer een beetje raar, ofschoon zo'n hoekkamer je misschien het idee geeft in een torentje te wonen. Dan iets verderop, het Grand Theater, wat een mooi gebouw, met talloze beelden op de dakrand. Ervoor is een mooi plein waar de trams over rijden, ik vraag me af, hoe komen de bezoekers naar een uitvoering, met de tram?
Dan een keer rechtsaf slaan en nog een keer en we staan voor de Notre Dame, van een plein voor de Notre Dame is nu geen sprake, het is een werkplaats, de gas- of waterleidingen worden vervangen. De personeels wc staat voor de kerk, jammer, het is qua beeldhouwwerk zeker een mooie kerk. Binnen is het redelijk sober, zeker in vergelijking met andere kerken die we gezien hebben. Wel zijn er talloze zij-altaren voor even talloze heiligen, maar deze keer wel met uitleg: wie was deze heilige, waar en wanneer werd hij/zij geboren, waarom werd hij/zij volgeling van Christus en gemarteld en vermoord.
Het is tijd voor een drankje en een hapje en we staan precies voor "Grands Hommes" een plein met een gigantisch winkelcentrum er onder. Maar een klein eettentje 'boven de grond', we bestellen een lekker broodje serano en kaas en een icetea erbij, lekker.
Langs de Place Gambetta, een heel klein parkje met gras en een fontijn maar zonder bloemen, wel weer een paar bankjes waar ouderen en jeugd graag gebruik van maakt nu het weer droog is geworden. Dan onder de poort Dijeaux door, wel een mooie poort, rond 1750 herbouwd op de plaats van een oude Romeinse poort. Dan komen we op het plein voor de kathedraal, links allemaal café's en terrassen, rechts de kathedraal Sint André met de twee enorme torens. Helaas - of toch niet - de kathedraal is gesloten wegens verbouw werkzaamheden. We kunnen nu - dankzij - de uitleg van menige gids wel de beeltenis boven de grote deur beter interpreteren Jezus, met de apostelen enz. Maar naast de kathedraal staat nog een - zelfs hogere - toren, de Pey-Berland toren (een aardsbischop in de 14e eeuw), gebouwd in de 15e eeuw en 50 meter hoog - (helaas) ook gesloten. Dan moeten we wel weten dat een grotere belangrijke stad stadsmuren had en stadspoorten, nou Bordeaux heeft er een paar.... hele mooie.
Na een flinke wandeling komen we bij de Grosse Gloche, lijkt een beetje een Duitse naam, geen idee. Maar fraai is deze zeker en nog vollop in 'gebruik', hij staat mooi midden in de stad niet ergens op een veldje buiten.
Als we verder lopen zien we al veel mensen aan de lunch beginnen maar wij hebben meer zin een een drankje, we kiezen een terras maar onmiddelijk komt de man met menu aanzetten, bestek en servetten. Dan zien we aan de overkant een Café, nou in Frankrijk zijn ze best strikt, een Café is voor een drankje met soms een heel klein hapje. Een restaurant is voor de lunch en het diner. Even later zitten we bij het Café heerlijk onder de luifel te genieten van een icetea en een "cerveza sin alcohol" maar dan in het Frans natuurlijk, voor Emmie.
Weer verder langs deze toch wel interessante route, weer een stadspoort, deze staat vrij en is te beklimmen, nou tegen betaling willen we dat wel doen, maar het is andersom. We gaan weer verder door best leuke straatjes, waar je met een beetje fantasie de mensen van de middeleeuwen ziet lopen. De kerk van Sint Petrus missen we, ook geen probleem, Petrus snapt dat heus wel, het is mooi weer.... Dan het leuke plein: Place du Parlement, ruim, veel terrassen, leuke winkeltjes..
We komen op de Place de la Bourse - oftewel het beursplein. Dit plein moest voor Bordeaux de tegenhanger worden van het plein in Versailles. Er is een beursgebouw vermeld de brochure, maar welke, geen idee. Op het plein staat de fontein met de Drie Gratiën, goed dat het erbij staat, anders zouden het gewoon drie blote vrouwen zijn.
Aan de oever van de Gironde, is een kunstwerk, "De Spiegel van water", Le Miroir d'eau. Ja, je moet het wel weten, anders zou je het niet weten.
Wij wandelen langs de oever naar de fraaie historische brug, de brug van Piet, Le Pont de Pierre, of was het nou gewoon de brug van steen... whatever. Het is wel een bijzonder gezicht, al die bogen in perspectief te hebben. Menig fotograaf heeft zich er aan gewaagd, waarom ik dan niet. We gaan terug met tram en bus, heel misschien was dat wel de meest bijzondere belevenis in Bordeaux... Morgen naar Avanton, bij Poitiers, voor nu welterusten.

Dinsdag, 18 oktober. Naar Poitiers.
We gaan naar Poitiers, niet omdat we die stad bijzonder vinden nee het is gewoon een stad waar we langs komen op weg naar NL. We merken dat het zo langzamerhand wel een beetje op raakt, dat reizen. We moeten toch een keer naar huis, deze omgeving nu verkennen, daar hebben we de puf niet voor. De camping Du Futur is in Avanton en dichtbij is een Super U - of zoiets - waar we even kunnen tanken. Want dat speelt ook een rol, we hebben gehoord dat de onderhandelingen over een salarisverhoging zijn geploft en dus zijn we terug bij af, kans op legen pompen, en dat wil je niet.
De camping is heel erg fraai, een landschappelijke inrichting, parkachtig. En het sanitair, heel recent en heel fraai, maar vooral heel schoon. We hebben het nog druk, tanken, de wasmachine vullen, het wasrekje opzetten, een lijn spannen. Het is nu nog warm, de zon schijnt maar als ik terug kom van tanken, is de zon achter sluier bewolking verdwenen, de temperatuur aardig frisser geworden. We bestellen diner, wel afhaal, nog vanwege de Corona, maar wel prima.
Helaas is er alleen bij de receptie wifi, ze zijn er wel meer bezig maar daar hebben wij nu niks aan. Ik heb genoeg te doen, website maken, appjes lezen, koffie-leuten, boekje lezen... genoeg te doen. Morgen weer een reisdag, naar Chartres, een tip van Frits en Hanny, er is daar een lichtshow: Chartres by Lumieres. Welterusten.

Woensdag, 19 oktober. Naar Chartres.
Het heeft vannacht weer geregend, het gras is nat en mijn voeten ook, moet je maar niet met sokken aan in nat gras lopen. We zijn snel klaar met inpakken en gaan op weg naar de snelweg, dat is dan wel weer een dingetje vanuit Avanton. Daarna vliegen de kilometers onder ons door maar het is best wel een eindje 277 km en een stukje. Na Tours moeten we over op de N10, ook prima, het blijkt een bijna nieuwe weg te zijn, strak en vlak. We komen nu door meer gevarieerde natuur en een enkel dorpje. Dan in Chateaudun zien we een bord van de Intermarche, dus daar even diesel halen. Ik tik 'm in in de Tomtom en we moeten de hele stad door, ook mooi natuurlijk, smalle straten , brede straten, een ruïne van een oude kerk. En dan zegt Mw. T, rechtsaf. Maar dat is een landweg, die eindigt midden in het land, nergens een Intermarche, bizar. We tikken een andere in, nu komen we in een woonwijk en bij een sportveldje zegt Mw. T. "bestemming bereikt". We weten ons geen raad. Hoe zoek je nou een Intermarche: nou gewoon een auto aanhouden en vragen naar de Intermarche, de voorzienigheid bestaat, ze moeten er zelf ook heen en dus rijden we er gewoon achteraan. Het zou kunnen dat het ooit locaties waren waar de Intermarche zou komen, tig jaar geleden. Na een flinke rit zijn we er en schieten meteen het benzine station in: tanken.... De tank is weer lekker vol, een goed gevoel.
We komen om drie uur aan en na het plaatsen van de caravan gaan we de stad in, is lopend goed te doen, een half uurtje. Het centrum is - natuurlijk - best heel oud, maar ook wat verwaarloosd, ofschoon we dat in Frankrijk vaker zien. Zijn ze niet trots op hun geschiedenis? We lopen met behulp van Google-Maps naar het oude centrum van Chartres. Natuurlijk is de rivier de l'Eure een belangrijk element in deze stad, menige brug bracht en brengt de inwoners naar de overkant. Een ander belangrijk element zijn natuurlijk de kerken.
Als eerste zien we de kerk van Saint Pierre - oftewel Sint Petrus. Deze kerk is zowel van buiten als van binnen niet bijzonder, behalve dan de talloze bijzonder gedetaileerde glas in lood/gebrandschilderde ramen, elke voorstelling uit Het Nieuwe Testament is afgebeeld. De kerk is hoog en muffig, er wordt met het geringe kerkbezoek - er is immers ook nog een kathedraal - veel minder geventileerd en gestookt.
We lopen door smalle stijle straatjes naar het 'centrum' van het centrum, het plein van de kathedraal. Onderweg komen we langs een heel fraaie markthal, heel mooi ijzer-gietwerk. Jammer dat deze markt nu niet in gebruik is, dan bruist zo'n stad van het leven. (Markt op woensdag- en zaterdagmorgen). Naarmate we dichter bij het centrum komen neemt ook het aantal cafés en restaurants toe. Best gezellig, ofschoon op dit moment blijkbaar niemand eetlust heeft....
Dan staan we zomaar op het plein voor de kathedraal. We moeten helemaal naar het andere eind lopen om de kerk op de foto te kunnen krijgen, de torens zijn maar liefst 113 meter hoog, de een romaans (rechts), de ander gotisch (links). Oospronkelijk was het een romaanse kerk uit de 12e eeuw, het gotische deel is uit de 16e eeuw. Nou weten we dat ook weer. Van binnen is de kathedraal overweldigend, groot, hoog maar vooral schitterend, een fraai hoogaltaar, talloze gebrandschilderde ramen, heel gedataillerd. Vooral het beeld boven het hoogaltaar is bijzonder, niet eerder zagen we zo'n fraai en groot beeld. Wat het precies uitbeeldt, weten we niet, jammer. We lopen het koor rond en wat opvalt zijn de vele tientallen afbeeldingen in steen, van bijbelse voorstellingen uit het leven en lijden van Jezus. Allemaal zeer gedetailleerd, de afbeeldingen maar ook de versieringen er boven zijn zo mooi gemaakt. Meer dan 100 meter aan beeldtenissen, wat een werk, maar wel mooi.
We gaan terug naar de caravan want de lichtshow begint pas om half negen en zo hebben we ook de route even verkend. Onderweg nemen we wat meer tijd voor zijstraatjes en zo komen langs bijzonder bruggen over de l'Eure, zien we grappige huizen aan het water. Dergelijke bruggen waren vroeger net als de rivier de levensader voor een stad. Vanavond komen we hier zeker terug, de 'lampen' staan al klaar voor de lichtshow - die overigens elk jaar georganseerd wordt.
Het is al acht uur geweest als we opnieuw naar de stad gaan. Het is een wandeling in het donker en we lopen ook nog een keer verkeerd. Maar dan zien we al lichtschijnsel nabij een brug... Dus er heen. Het is een bijzonder (ik gebruik dit woord wel heel vaak, ook weer bijzonder) schouwspel. Er wordt een verhaal verteld met licht op de muren van de brug en het huis er naast. Het is zo kleurrijk en zo vol van fantasie: een krokodil die onder de bogen van het huis vandaan komt en in de rivier duikt met een flinke plons.
We gaan nu naar het plein voor de kathedraal, er zijn enkele tientallen mensen op de been - nou ja, ze zitten op de stenen rond het plein - die het schouwspel bekijken. De film op de muren en toren van de kathedraal duurt maar liefst 15 minuten en vertelt het verhaal van het ontstaan van de mens, de bouw van de kerk en de herbouw. Het is heel kleurrijk, de koude stenen voelen we niet meer het is echt mooi gemaakt. (Heel bijzonder, sorry.) Er zijn meer plaatsen waar de lichtshow 'draait' maar we hebben zin aan een kopje koffie. Wel andere prijzen dan in Spanje en Portugal... niet perse lekkerder. Nu nog even terug lopen naar de camping, geen probleem zou je denken, maar dan als we midden in het park zijn gaan alle lantaarns uit... Wel even schrikken. We doen de zaklamp nu niet aan, de ogen even laten wennen aan het schaarse licht en we vinden zelfs het brugje over de l'Eure gemakkelijk. De zaklamp is nog wel nodig bij het slot van de camping. Eind van een drukke en mooie dag. Welterusten, morgen een reisdag.... Deze reis is nog zwaarder dan die van vorige week. Toen hadden we nog wel eens een rustdag.....

Donderdag, 20 oktober. Naar Amiens.
We hebben voor vandaag besloten om zo recht mogelijk naar het noorden te gaan en zo in Amiens uit te komen, natuurlijk ontkomen we niet aan een flink aantal kilometers snelweg, maar we beginnen met dorpen, velden en bossen. We hadden over Parijs kunnen gaan, we hadden over Rouen kunnen gaan maar we hebben tot nu succes met de formule, onderweg, na elke 100 km even een Intermarche of Super U opzoeken en bijvullen. Dat geeft rust en zekerheid dat je in iedergeval de volgende camping haalt. Op de snelweg heb je elke veertig of vijtig kilometer een tankstation, we hopen op deze route in elk dorpje te kunnen tanken, en zoveel meer te genieten van het karakter van zo'n dorpje.
Als we willen vertrekken komen we er achter dat Mw. Tomt het niet meer doet, wat we ook proberen, ze gaat niet aan. We plaatsen onze telefoon in een houder en met Google Maps gaan we nu richting Vernon, een centraal punt in deze route. Dan krijgen we een tip, minstens een minuut op de aan-knop drukken, en ja hoor, ze leeft weer. Nu Mw. Tomt weer werkt, gaat het een stuk gemakkelijker, eerst naar Anet, dan door naar Pacy sur Eure. In Pacy sur Eure zien we een Intermarche, even tanken, maar 14 liter, maar wel de tank weer vol, we zagen onderweg ook een pomp met alleen nog maar GPL. Het is een schitterende route, de dorpjes hebben toch een ander karakter dan andere Franse huizen en straten, alles is groener, de huizer meer Normandisch, andere daken, frissere tuinen. Buiten de dorpen, velden pas geploegd en veel meer bomen langs de wegen. Soms zelfs lanen in herfstkleuren, stukjes bos, hier woon je rustig en mooi. Het is een verademing even geen snelweg te zien, daarbij is het heel rustig op de wegen, nauwelijks verkeer. Verder, Tilly, Evreux, door de wat grotere stad Vernon, zeker de moeite waard om eens te bezoeken, Met een paar haarspelbochten gaan we omhoog, dan weer een soort hoogvlakte met uitgestrekte velden. Hier nauwelijk druiven. Natuurlijk heeft het rijden door deze dorpjes en stadjes ook nadelen, verkeerslichten, nou die eigenlijk niet maar wel vaak verhoogde zeebrapaden, dus afremmen en weer optrekken, maar dat hebben we er wel voor over. Dan Beauvais waarna we op de A16 naar Amiens komen. Hier schieten we lekker op. Onderweg een groot parkeerterrein bij Hardivillers, met een restaurant erbij, we maken de tank weer vol en genieten van een drankje 'mit etwas dazu'
In Amiens aangekomen duurt het even voor we op de camping staan, waar we met nog twee campers staan, ook hier geen drukte, de mw. legt uit hoe we met de bus gemakkelijk naar het centrum kunnen, er is een lichtshow bij de kathedraal. Ja, twee lichtshows achter elkaar, toch maar niet. Er is hier ook geen wifi, jammer maar helaas, ik heb nog genoeg te doen met het maken van dit verslag, Emmie is druk met de kerstkaarten, nog maar ...... en zo vliegt de avond om. Morgen weer een reisdag, van Amiens naar Antwerpen. Dat Antwerpen daar zit ik wel even op de broeden, zo te zien staat het daar op de ring, maar ook al ver daarvoor vast. Op de heenreis in augustus zagen we daar een file staan van zeker vier kilometer, nou dat wil je wel vermijden. Morgen nog even checken, welterusten.

Vrijdag, 21 oktober. Naar Antwerpen.
Het is negen uur als ik nog even de situatie bij Antwerpen bekijk, dat is schrikken, meerdere auto-ongelukken, de reistijd plus 1 uur geeft Google aan. Hoe is het via Brussel, vroeger het knelpunt, dat ziet er goed uit, het besluit is genomen en dan bij Mechelen-Noord, van de snelweg af en door Duffel, Lier, Zandhoven en Zoersel. We zien wel, soms kun je je (nood)lot niet ontlopen.
De reis begint goed, eerst een fraai uitzicht, de morgen die zich door de sluierbewolking een weg baant door de tijd. Wel snelweg, snelweg en nog meer snelweg, maar wel met het voordeel dat er tankstations zijn met een goed weg-restaurant erbij. We stoppen om te tanken en een kopje koffie 'mit etwas dazu'. Even later zien we de grens al voorbij komen. We hebben dus onze laatste diesel in Frankrijk getankt en hebben genoeg om zelfs Apeldoorn te bereiken - geen wonder dat ze in Frankrijk diesel te kort komen, iedereen neemt het mee... Soms zelfs in can's achter in de auto.... . We bereiken Brussel zonder problemen en het gaat prima, weer door richting Antwerpen. Even stoppen voor de lunch, we zien dan iets raars: een paar donkere mannen, lopen met een vrachtwagen chauffeur de bosjes in en komen er even later weer uit, dan gaan de deuren van de Touran met de beslagen ramen open en komen er nog twee donkere jongemannen uit met een slaapzak, ze lopen richting de vrachtwagen waar de chauffeur heel opzichting aan zijn laadklep staat te prutsen.... Wat gebeurt hier?!? Wij gaan maar weer verder. Bij Mechelen noord slaan we af, de file bij Antwerpen staat er nog steeds, sneu voor iemand die daar in terecht komt denken, wij, nog onwetend wat ons wacht.
Door Duffel gaat prima, maar in Lier staat bij elk verkeerslicht een file van zeker tien minuten, een hele stoet sleurt zich door Lier, wij vergissen ons bijna in de afslag en glippen nog net door geel - of net niet.... Dan naar Zandhoven, wel een mooie route maar wat een verkeers-drempels, we remmen meer dan dat we gas geven lijkt het wel. Dan naar Zoersel, door een mooie laan, maar door de zon zien we de drempel niet en we schieten met caravan en al omhoog, de ravage blijkt groot, bijna alle kastjes staan op de kop en één is zelfs leeg, alles ligt op de vloer. Deze 'omweg' kostte ons meer dan een half uur extra, ook geen best alternatief. We bereiken zonder verdere 'kleerscheuren' de camping Het Veen in Sint Job in het Goor. een grote camping met voornamelijk vaste plaatsen en beperkt aantal passanten-plaatsen. Later horen we dat Gerard en Coby over 300 kilometer 10 uur hebben gedaan, wat een ellende.... Morgen naar Apeldoorn, voor een paar dagen en dan..... naar huis.

Wat statistiek. De lengte van de gehele reis was 6500 km, we bezochten met 43 deelnemers in 46 dagen 15 campings. We hebben 14 georganiseerde excursies gemaakt. De langste etappe was van El Escorial naar Mendigorria 400 km. De kortste etappe was van Praia de Mira naar Nazaré 120 km. Wij hadden voor het aanreizen en terugreizen nog elf keer een camping nodig - waar we soms meerdere dagen verbleven. Wij zijn in totaal 63 dagen onderweg geweest oftewel 9 weken.

Terug naar Spanje Portugal reis


Terug naar Gerritsma-site